അരയാലിലകള്‍ അഷ്ടപതി പാടും,
അമ്പല പറമ്പിലെ നടയിലന്നു നീ,
ആദ്യമായ് ചൊല്ലിയതോര്‍മയുണ്ടോ
അഴകേ നിന്‍ പ്രണയത്തിന്‍ താളമല്ലേ
അരയാലിലകള്‍ ഉതിര്‍ത്തതെന്നു....
അകലെ നിന്നെത്തിയ പുതുമഴയില്‍
അറിയാതെ നമ്മള്‍ നനഞ്ഞനേരം,
അരികത്തിരുന്നു നീ ചൊല്ലിയല്ലോ
അകതാരിലാണല്ലോ ആ മഴ പെയ്തതെന്നു
അഴകേ നിന്‍ പ്രണയ മഴയായിരുന്നു ....
അകലെ സായം സന്ധ്യ ചായും നേരം
അമ്പരം ചുംബിച്ച നിറങ്ങള്‍ നോക്കി ,
അന്നെന്‍ കാതില്‍ ചൊല്ലിയല്ലോ
ആ വര്നരെനുകള്‍ പടര്ന്നതെന്‍ നെഞ്ചിലെന്നു
അത് നിന്‍ പ്രണയത്തിന്‍ നിറങ്ങള്‍ എന്നും ....
ഒടുവിലൊരു യാത്രാമൊഴിയുടെ നോവുമായ് ,
ഒരുനാളില്‍ നീ വന്നു നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ
ഓമനിച്ചു നിന്നെ അരികില്‍ ചേര്‍ത്ത്
ഉടഞ്ഞത് നിന്റെ ആ വളകളല്ല , ഇതുവരെ
പ്രണയം നിറഞ്ഞ നിന്‍ ഹൃദയമാണ് ....
No comments:
Post a Comment